Od jakiegoś pojawia się problem nowej jednostki chorobowej - bezsenność technologiczna. Termin brzmi tak niesłychanie odlegle, że nawet nie myślimy, co oznacza i czy nas dotyczy. Tymczasem okazuje się, że to sprawa o wymiarze ogólnospołecznym, a nawet globalnym. A wyjątkowo dotyczy społeczności, które w ogromnym zakresie są zinformatyzowane i użytkują innowacyjnych technologii.
Sam termin bezsenności znaczy zaburzenia snu spowodowane różnymi elementami. Najczęściej w literaturze wymienia się przyczyny zdrowotne, powiązane z podeszłym wiekiem, chorobami, depresją, lub zaburzeniami psychicznymi. Nikt w pierwszej chwili nie sądził, że jeśli technologia upraszcza nam funkcjonowanie, komunikację i relaks, może być w jakikolwiek sposób powiązana ze snem. Jako że jednak przełom wieku XX i XXI unaocznił otwarcie niepokojąco kolosalny poziom zgłoszeń pacjentów skarżących się na zaburzenia snu, zainicjowano masowe i głębokie dociekania nad przyczynami tego problemu. W największym stopniu zatrważające okazały się diagnozy tej grupy ludności, którą popularnie nazywa się „milenialsami” oraz kolejnych coraz młodszych pokoleń. Łatwo zatem sobie uprzytomnić, że jako że kwestia wzrasta i dotyczy młodych, energicznych ludzi, musi posiadać związek z trybem życia.
Badania wskazały na jednoznaczny związek ilości spędzonego czasu przed „niebieskimi monitorami”, a kłopotami ze snem. Długie korzystanie z urządzeń wyposażonych w ekran przeciąga czas zaśnięcia, pomniejsza samą wartość snu jak również ujemnie oddziałuje na koncentrację kolejnego dnia. Analiza badań w sposób sprecyzowany wskazała, że o wiele gorszy oddziaływanie na nasz sen mają te technologie, które bezpośrednio pobudzają nasz mózg i stymulują emocje: np. angażowanie się w interaktywne gry, rozmowy na czacie lub sms-owanie. Równocześnie naukowcy uprzytomnili powiązanie między ilością używania z nowoczesnych technologii, w tym przesiadywania przed komputerem, a nadwagą. Dziś nie ulega wątpliwości, że otyłość, jest chorobą przyczyniającą się do znacznych powikłań. Powinno się nadmienić, że wywołuje również zaistnieje obturacyjnego bezdechu sennego, będącego przyczyną również zaburzeń snu.
Decydującym odkryciem w tych badaniach okazało się uświadomienie ujemnego wpływu światła niebieskiego na nasz sen. Bazą tej analizy było porównanie rezultatów badań osób które czytały przed snem książki drukowane oraz grupy używających czytników wyposażonych w ekran. wnioski okazały się przytłaczające na słabość nowych technologii. Sekwencja snu i czuwania człowieka jest z natury regulowany trybem dnia i nocy. Nasze oczy wyjątkowo są czułe na światło niebieskie wysyłane przez ekrany. Gdy spędzamy czas przed snem gapiąc się w ekran smartfonu, komputera, bądź telewizora, nasz organizm nie otrzymuje sygnału, by rozpocząć wytwarzanie melatoniny. Dla mózgu wciąż jest dzień. Dodatkowo aktywizujemy nasze myślenie, angażujemy emocje. Tym samym sami blokujemy sobie możność zaśnięcia i skorzystania z dobroczynnego snu. Wskazane jest także nadmienić, że inne źródła światła posiadają jednakowo destrukcyjny działanie na sekrecję przez szyszynkę „hormonu snu”, to znaczy melatoninę. Ostre światło w domu, na ulicy, neony reklamowe to wszystko również burzy naszą równowagę.
Na skutek podkreśleniu właśnie terminu bezsenności technologicznej zdołamy podjąć praktyczne działania profilaktyczne. Naturalnie nierealne jest, aby definitywnie odgrodzić się od urządzeń oraz światła. Należałoby przekształcić swoje zachowanie, nieco wcześniej rozpocząć czas szykowania się do snu. Słuszne jest uruchomić jakąś czynność relaksacyjną, odseparować się od bodźców świetlnych. Naturalnie unikamy napojów pobudzających, używek, wietrzymy sypialnię. Bezsprzecznie wskazane jest unikanie czynności stymulujących głowę, pobudzających emocjonalnie. Trzeba dać sobie w przybliżeniu dwie godziny przed zaśnięciem na uciszenie i wyciszenie. W przypadku nadzwyczajnej nieodzowności użycia urządzeń emitujących światło, wskazane jest włączyć tryb przyciemnionego ekranu i stosować okularów z filtrem.
